Nieuwe reis nieuwe reisblog!!!!
Op 21 augustus vertrek ik samen met mijn moeder naar Ghana.Omdat reismee.nlde afgelopen tijd te maken heeft gehad met een stroomstoring hebben wij een nieuwe reisblog aangemaakt.
vrijwilligerswerkghana.reiskrabbels.nl
Als je ons wilt volgen, meld je dan aan voor mailing.
Ps. we hebben al 1325 euro opgehaald :)
Verslag van mijn weken in Ghana!
Hallo allemaal,
Allereerst mijn excuses dat ik zo weinig op mijn blog heb geschreven. De weken zijn echt om gevlogen en we hadden zoveel te doen. Daarnaast kost alles in Ghana veel tijd en was het een eind reizen naar een internet cafe. Maar ik zou het met dit verhaal proberen goed te maken.
Ik heb echt een geweldige tijd in Ghana gehad. De kinderen zijn echt geweldig. Ze werken soms zo hard en vooral de oudsten hebben zoveel verantwoordelijkheid waardoor ze soms als zo oud lijken, terwijl ze nog maar 10 jaar oud zijn. Ik zie de Nederlandse kinderen van deze leeftijd niet elke ochtend het erf en het huis aanvegen en emmers water halen. 1 meisje van 10 jaar kookte soms zelfs een hele maaltijd voor 30 kinderen omdat er geen huis moeders waren. Daarnaast zorgde ze ook heel goed voor haar broertjes en zusje en kleine Kelvin van 1 jaar. Hij heeft geen broertjes en zusjes hier. De meeste kinderen hadden echter wel broertjes en zusjes en het was mooi om te zien hoe goed ze voor elkaar zorgden.
De kinderen in het weeshuis:
- Isaac (Jongen 10 jaar)
- Nancy (Meisje 4 jaar)
- Kelvin (jongen 1 jaar)
- Prince jongen 2jaar)
- Shibu (jongen 2 jaar) broertje van Abena (meisje 6 jaar) en Kweku (jongen 3 jaar)
- Ama (meisje 3 jaar) zusje van Mafia (meisje 3 jaar), Edmond (jongen 6 jaar) en Solomon (jongen, 9 jaar)
- Ma Lizzy (meisje 3 jaar) zusje van Deborah (meisje 9 jaar) en Joe Joe (jongen 4 jaar)
- Eva (meisje 4 jaar) zusje van Tetteh en Akotey (tweelingbroers 7 jaar) en Rita (meisje 10 jaar.)
- Nana Yaw (jongen 4 jaar) broertje van Kwame (jongen 9 jaar), Guideon (jongen 8 jaar) en Gloria (meisje, 12 jaar)
- Steven (jongen 5 jaar) is het broertje van Charity (meisje 10 jaar)
- Koby (jongen 2 jaar) broertjes van Michael (jongen 4 jaar) en Andrews (Jongen 6 jaar)
-Bismark (Jongen 3 jaar) broertje van Ebenezer (jongen 9 jaar) en Bright (jongen 11 jaar)
Broertjes Koby, Michael en Andrews hebben echt een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Ze waren nog maar een week in het weeshuis toen Claudia en ik daar aankwamen. Moeder was overleden en vader wou en kon niet voor ze zorgen. Kleine Koby had waarschijnlijk nog nooit blanke mensen gezien en stond te trillen op zijn benen. Michael en vooral Andrews zorgden zo goed voor hun kleine broertje, ze weken nooit van zijn zij. Ze sliepen met hem samen in 1 bed, ze verschoonden zijn luier, kleden hem aan en uit en tilden hem overal op en af. Ze hielpen hem echt overal mee. Met name Andrews kon daardoor niet echt kind zijn en leek wel zoveel jaren ouder dan zijn 6 jaar.
Doordat ik samen met Claudia de jongste kinderen verzorgde tijdens schooltijd heb ik langzaam het vertrouwen van kleine Koby gewonnen. Waar hij eerst begon te huilen en in elkaar kroop als ik hem probeerden aan te raken kroop hij langzamerhand steeds vaker bij mij op schoot. Ik weet nog wel dat een ander kind hem had geslagen en dat hij voor het eerst huilend op mij af kwam gerend en bij mij troost zocht i.p.v. bij zijn broertjes, terwijl zij gewoon bij hem stonden. Zij wisten zich hier ook even geen raad mee en renden achter hun kleine broertje aan. Ook op het strand was kleine Koby zo bang voor de zee. De hele middag heeft hij daarom bij mij op schoot gezeten in het zand en viel daar al snel in slaap, zo lief! Zijn broertjes konden nu echt kind zijn en genieten van de zee en het strand en spelen met de andere kinderen.
Let`s go to the beach, each!! Let`s go get away! Zingen de kinderen op weg naar het strand. Allemaal hebben ze hun mooiste kleren aan getrokken. Echt geweldig om te zien hoe enthousiast alle kinderen zijn met een simpel uitje naar het strand.
Met 2 auto`s voor maximaal 5 personen gingen we met 30 kinderen en 6 volwassenen op pad. Claudia en ik zagen het even niet meer zitten. Wij hadden gevraagd aan grote Koby (Ghaneze jongen van 20 jaar die in zijn eentje voor de kinderen zorgt) of hij voor ons taxi`s voor dit uitje wou regelen. Waarbij wij aan taxibusjes zaten te denken. Maar Koby verzekerde ons dat dit wel paste en met een beetje passen en meten en flink stapelen paste het ook nog! Ik zat met 3 kinderen voorin en ik vond het echt een prachtige ervaring. Zoiets maak je ook alleen in zo`n land als Ghana mee.
Mijn moeder had heel veel kleren gekocht en ik heb heel veel kleren gekregen van mijn nichtje Fe en collega Corine. Het was echt heel leuk om deze kleren uit te delen en de kinderen waren hier allemaal heel erg blij mee. Dankzij jullie had ik genoeg voor alle kinderen. 2 kleine meisjes die er vaak als 2 jongetjes bij liepen, hadden nu de mooiste meisjes kleren aan en zagen er zo schattig uit.Toen ik de eerste week de kleren uit gedeeld had dacht ik bij mezelf waar zijn al die kleren toch gebleven, maar toen wij met zijn allen naar het strand gingen kwamen al deze kleren ineens te voorschijn. Echt leuk om te zien hoe blij ze met hun nieuwe kleren zijn en hoe zuinig ze hier mee omgaan. Ik wil jullie hier namens alle kinderen heel erg voor bedanken!
1 van de moeilijke dingen aan het leven in Ghana vond ik dat de meeste Ghanezen hun afspraken niet nakomen. Als ze zeggen dat ze er om 9 uur zijn komen ze vaak pas uren later of helemaal niet. Ze beginnen ergens aan en gaan vervolgens weer iets anders doen, zonder het eerst af te maken. Beloftes zijn hier niet veel waard. Heel wat uren heb ik aan de telefoon gehangen om te zorgen dat werkmannen toch op kwamen dagen. Gelukkig is dit uiteindelijk grotendeels gelukt.
Wat hebben wij met het sponsor geld gedaan:
De muskieten netten van de kinderen zaten vol met grote gaten en sommige kinderen hadden niet eens een muskieten net. 2 kinderen zijn in de periode dat wij in dit weeshuis hebben gewerkt ook flink ziek geweest door Malaria. Claudia en ik hebben daarom van het sponsorgeld voor alle kinderen een nieuw muskietennet gekocht en we hebben ze allemaal individueel uitgelegd hoe zij deze moeten gebruiken.
Ook hebben Claudia en ik een flinke voorraad eten gekocht voor de komende maanden, waaronder 200 kilo bonen. Dit hadden de kinderen al een poos niet gegeten en de dag dat dit eten weer op tafel werd gezet waren alle kinderen helemaal blij. Toen ze mij zagen zeiden ze; ‘Lisa, look we have beans' met een grote glimlach op hun gezicht.
We hebben heel veel fruit gekocht dat Claudia elke dag samen met de kinderen heeft gesneden en heeft uitgedeeld. Alle kinderen stonden dan om haar heen om een stuk van dit lekkernij te bemachtigen, maar gelukkig was er meer dan genoeg voor iedereen.
Verder hebben we 250 kilo rijst gekocht, heel veel potten met tomatensaus, een grote zak plantain, palmolie, een zak meel, een zak suiker en natuurlijk ook veel lekkere dingen als koekjes, lolly`s en chips. Vooral de lolly`s met een fluitje vonden de kinderen prachtig.
Omdat er in dit weeshuis een chronisch te kort aan onderbroeken was hebben Claudia en ik een heleboel onderbroeken gekocht op de markt in Kasoa. Dus nu heeft iedereen weer elke dag een schone onderbroek aan. Ama die bijna nooit een onderbroek aan had, liet ons vanaf de dag dat we de nieuwe onderbroeken hadden gekocht elke dag heel trost zien dat ze er weer eentje aan had.
We hebben slippers gekocht voor bijna alle kinderen en voor de 5 jongste kinderen sandalen. Zij hadden namelijk geen schoenen en regelmatig als wij een stukje met ze liepen kregen ze dorens van planten in hun voeten en dat is geen pretje.
Voor alle meisjes hebben we hele mooie vlinder oorbelletjes gekocht.
Heel veel wasknijpers, want ook hier was een chronische te kort aan. En met 30 kinderen heb je elke dag heel veel was.
We hebben voor de komende weken genoeg wasmiddel en luiers gekocht.
Een bezem, borstels en een dweil, zodat de kamers van de kinderen ook goed schoongemaakt konden worden.
Nieuwe lepels en metalen kommen. Hiervoor was dit van plastic met allemaal afgebroken stukken eraan. Nu heeft elk kind een nieuwe die niet meer kapot kan gaan.
We hebben 2 verschillende schoolboekjes gekocht om de kinderen mee les te geven. Deze zijn al flink veel gebruikt. Dit weeshuis is namelijk net gestart met onderwijs. De vrijwilligers hebben dit op zich genomen. Een Nederlandse vrijwilligers had de kleuters t/m 6 jaar en een Ierse deed de kinderen van 6 t/m 12 jaar. Claudia en ik deden dan de 5 kleintjes van 1 en 2 jaar.
Claudia en ik willen heel graag het onderwijs voor deze kinderen verbeteren. We willen uitzoeken (samen met nog 2 andere vrijwilligers die ook in dit weeshuis hebben gewerkt en die zich nog steeds voor dit weeshuis inzetten) wat de beste manier is om het onderwijs voor deze kinderen te verbeteren. Claudia en ik hebben hiervoor nog 500 euro sponsor geld over. We willen of de kinderen allemaal naar school sturen of een privé leraar inhuren. Op dit moment is namelijk het niveau van deze kinderen echt verschrikkelijk laag en als dit zo blijft zie ik geen mooie toekomst voor ze.
Een paar keer nadat wij de was voor de kinderen hadden gedaan en opgehangen, knapte de waslijn en lagen alle kleren in het zand. Claudia en ik hebben daarom metalen waslijnen voor het weeshuis gekocht. Deze zijn met cement in de grond gezet.
Verder hebben wij cement gekocht om achter het huis te leggen. De kinderen wassen zich daar namelijk en moeten na het wassen eerst door het zand lopen om bij hun kamer te komen. Een dikke modder bende ontstond er daardoor en daar werden ze niet echt veel schoner van. Ook gaan ze cement leggen bij de waslijnen zodat er echt overal achter het huis cement ligt en als er iets op de grond valt is het niet gelijk vies. Helaas was dit nog niet helemaal af toen wij naar huis gingen. Merci onze gastmoeder hebben we daarom het geld gegeven om de werkmannen te betalen als dit af is. Zij zou er ook op toezien dat dit zo snel mogelijk af is.
Iedereen die een donatie heeft gedaan wil ik hierbij heel erg bedanken namens mijzelf, Claudia en de kinderen van het weeshuis! Dank zij jullie hebben we echt wat voor deze kinderen kunnen betekenen en kunnen wij de toekomst van deze kinderen veranderen.
Waterpomp
Dankzij Rob Nansink en Alba - Interseroh heb ik een waterpomp voor het weeshuis kunnen regelen. 90 meter is er in de grond geboord en vanaf nu hebben de kinderen elke dag schoon drink water.
Hiervoor hadden ze alleen een watertank dat gevuld kon worden met water dat gekocht moest worden in de grote stad.
Regelmatigwas hier geen geld voor, waardoor de kinderen zonder water zaten.
Ook zaten in de tank vaak dode beesten waardoor er regelmatig kinderen ziek waren door het drinken van dit water. Deze waterpomp hebben we ook opgedragen aan mijn lieve vader.
De volgende tekst staat op de waterpomp:
Donated by:
Alba-Interseroh
Lisa Boonstra & Family
In loving memory of
Marcel Boonstra
Tears for life for always
1959-2012
Het is zo fijn om te weten dat deze kinderen nu voor altijd schoon en genoeg drink water hebben.
Bedankt allemaal voor het lezen van mijn blog en alle reacties hierop. Dit vond ik erg leuk om te lezen. Ik ga nu proberen om zo snel mogelijk foto`s op mijn blog te zetten. Als dit vandaag niet meer lukt doe ik dit morgen.
Liefs Lisa
Mums care childrens home
Hallo Allemaal,
Leuk om alle reacties te lezen!! Ik zit nu in een internet cafe in Kasoa een grote stad vlak bij senya. Ik heb nu 1 week in het weeshuis gewerkt, dus het is wel weer tijd om een verhaaltje te plaatsten. Vorige week woensdag zijn we begonnen met het werken in het weeshuis. Toen we aankwamen, kwamen er 30 kinderen op ons afgestormd. Het liefst willen ze allemaal in je armen springen. Tijdens de ronleiding viel een klein meisje van een jaar of 2 in mijn armen in slaap.
Het weeshuis is echt super arm!!!Hier schrok ik wel even van. Ik wist dat het arm was, maar ik had niet gedacht dat het zo arm was. De kinderen krijgen 3 maaltijden per dag, maar hier zit weinig variatie in en ze krijgen nooit groente of fruit. Ze gaan nu wel naar school in het weeshuis. Dit hebben 3 andere vrijwilligers op zich genomen. Zij geven les, want er is verder geen leraar die dit kan doen. Verder is er op dit moment geen huismoeder aanwezig. Als het goed is komt er maandag een nieuwe. Dit mag ook wel want op dit moment is er alleen een jongen van 20 jaar die voor de kinderen zorgt. Gelukkig zijn we op dit moment met 5 vrijwilligers.
De eerste dagen moest ik wel even wennen. Vooral de wc is verschrikkelijk. Gewoon een gat in de grond en het stinkt er enorm. Het douchen in de buitenlucht heeft wel zijn charme. Je moet savonds alleen even goed checken met je zaklamp of er geen enge beesten in de douche zitten:S Ik slaap samen met Claudia in een klein kamertje, dus dat is heel gezellig.
De kinderen in het weeshuis zijn echt geweldig. En daar doe je het ook voor!!! Het zijn ook echt hele harde werkers. De jongens van 9 a 10 jaar halen elke dag hele emmers water op die zij op hun hoofd naar het weeshuis dragen.. De meisjes helpen met de was, koken en schoonmaken. Echt onvoorstelbaar om te zien wat ze allemaal al zelf doen. Zelfs de kleintjes vinden het leuk om je mee te helpen met schoonmaken en vaak doen ze dit nog goed ook. De kinderen, vooral broertjes en zusjes, zorgen ook heel goed voor elkaar. Echt heel mooi om te zien.
Gisteren had ik mijn ipod met boxen meegenomen en dit vonden ze helemaal geweldig. Alle kinderen begonnen gelijk te dansen en ook echt super goed. Allemaal hebben ze gevoel voor ritme, dat is in Nederland wel anders. Ook had ik scoebidoe touwtjes meegenomen en ook dit was een groot succes. Ze hebben nu allemaal een mooie armband om en de jongens hebben 1 om het hoofd gemaakt.
1 meisje mafia is al een paar dagen erg ziek. Vandaag zijn ze met haar naar het ziekenhuis gegaan en ze bleek malaria te hebben. Als het goed is krijgt ze hier straks medicijnen voor en mag ze vandaag weer naar huis. Echt zielig om zo`n kleintje zo ziek te zien.
Met al het sponser geld kunnen wij hier heel veel goede dingen doen. We zijn bezig een waterproject en het weeshuis heeft nog veel verbeteringen nodig. Binnenkort schrijf ik hier meer ove, want ik heb op dit moment geen tijd meer.
Morgen gaan we in iedergeval als uitje met alle kinderen naar het strand. hier hebben ze allemaal heel veel zin in.
Allemaal heel erg bedankt!!!
Groetjes Lisa
Eerste dagen in Ghana.
Voor de derde keer typ ik nu mijn verhaal in een internet cafe vlak bij onze hostel:S Ik leer hier heel geduldig en relaxt te blijven!
Met KLM vliegen vond ik helemaal geweldig. Binnen 6 uur waren wij in Accra, de hoofdstad van Ghana. Nu kons ons Ghaneese avontuur echt beginnen. We werden opgehaald door mensen van expierence it. Zij brachten ons naar onze hostel. Hier aangekomen hadden zij slecht nieuws zeiden ze. 'Geen electriciteit' Ach nou ja, dat vond niemand eigenlijk echt erg. En toen we uit de auto stapten bleek de electriciteit het ineens toch te doen.
Het voelt een beetje alsof ik op schoolkamp ben met groep 8. Ik slaap op een kamer met claudia en nog 3 andere Nederlandse meiden. Echt heel gezellig! op onze kamer staan 4 stapelbedden en we hebben een badkamer met een wc en een douche. we hebben alleen bijna nooit stromend water. Ik heb mezelf dus ook al met een emmer gedouched en dat ging eigenlijk best wel goed.
Vandaag zijn we naar Accra geweest. Hier hebben we de markt bezocht en hebben we geleerd om te onderhandelen. Gisteren hebben we een leuke drum en danscurcus gehad. Vanavond krijgen we hiervan ook een optreden te zien en hebben we een klein afscheidsfeestje.
En dan gaan we morgen naar het weeshuis. Hier heb ik echt heel veel zin in. Er zijn 3 nieuwe kinderen bij gekomen dus er zijn nu 29 kinderen waarvoor wij de komende 4 weken voor mogen zorgen:)
Ik had trouwens alles heel mooi vaccum verpakt. Ik had er alleen niet aangedacht dat de eerste nachten in de hostel ook een pyama, lakenzak en handoeken nodig heb. Op advies van mama had ik er nog wel wat schoon ondergoed en kleren uit gehaald, maar voor de rest is het nog een beetje behelpen. Gelukkig kan ik het meeste van Claudia lenen!!
Nou tot snel allemaal!!
Liefs Lisa
Eindelijk is het zover!
Spannend!!! Vandaag vertrek ik samen met Claudia naar Ghana. Om 5 uur was ik alweerklaar wakker door alle spanningen. Mijn moeder moest om half 7 naar haar werk dus ik hadalle tijd om nog evenafscheid van haar en mijn kleine broertje tenemen. Ik gamaar een maandje weg maar ik zalze wel missen hoor! Mijn moeder kwam gistermiddag nog thuis met een zak vol super leuke kinderkleren die ze nog even snel gekocht had. Daar ga ik de kinderen in Mums care wel blij mee maken denk ik!
Gisteren heb ik alles ingepakt en dat was een heel karwei kan ik je wel vertellen. Ik wou eerst een backpack en een koffer meenemen, maar 23 kilo kon ik echt niet op mijn rug houden. Daarom heb ik nu 2 koffers met 23 kilo erin + 12 kilo handbagage. 1 koffer voor mijzelf en 1 koffer met kleertjes en speelgoed voor de kinderen daar. Ik heb nog nooit eerder een vacuümzak gebruikt, maar wat zijn die dingen handig. (Niet zo handig dat ik er een gaatje in had geknipt per ongeluk)Een hele bult kleren, handdoeken, laken etc. werd ineens een heel klein pakketje. gelukkig maar want anders had ik al deze spullen echt niet mee kunnen nemen. Nu maar hopen dat ik niet bij hoef te betalen, want de weegschaal gaf steeds wel ietsje meer aan dan 23 kilo
Over een paar uurtjes wordt ik opgehaald door Claudia en haar ouders. En dan vliegen we om 15.15 naar Ghana. Voor het eerst vlieg ik in een groot KLM vliegtuig. Lijkt me helemaal geweldig
De eerste 2 dagen gaan wij een introductie cursus volgen in Accra. we verblijven daar dan in een hostel.Hier gaan ze ook samen met ons geld wisselen en een sim card kopen, dus dat is wel fijn!
Nou ik weet niet of ze een internetcafé in Senya Bereku hebben, maar ik ga proberen om over een aantal dagen weer een blog te schrijven.
Tot snel!!!
Groetjes Lisa
